Kitap hakkında: yıl / “Benim Işığım” Romanı (4 kitapta) - sanatsal anılar ve Rusya'da 20. yüzyılın gerçek olaylarına dair düşünceler, Sıradan kahramanların kaderi. O yüzyıl yurttaşların eylemleri açısından harikaydı. 1941-1945 savaş yıllarında, perestroyka sırasında ve bizzat devletin yıkılması sırasında yaşanan NEP'yi, kolektifleştirmeyi öğrendiler - derin viskoz izler ve yaralar... Ama kahramanlar hem kuşatılmış Leningrad'da hem de kuşatılmış Leningrad'da sevgiyle yaşadılar, savaştılar. düşman ve Stalingrad'da. Ve Moskova'ya 220 kilometre uzaklıkta, Nazilerin işgal ettiği Rzhev'de... 8 Kasım 1941'de uçağımıza broşür olarak bırakılan ve Pravda gazetesinde yayınlanan, Stalin'in Kasım ayında bir Alman subayına yaptığı konuşmayı okuyan da Rzhev çocuğuydu. ... Ve özgürlüğüne kavuştuğunda kendini askeri bir birliğe gönderecek ve onunla birlikte Polonya'yı geçerek Berlin'e gidecek ve orada iki çizim yapacak. Ve Tuna filosunun izcilerinden biri olan başka bir kahraman, birliklerle birlikte Odessa yakınlarındaki Kerç yakınlarına indi; Budapeşte'de Vlasov tarafından yaralandı, ardından Belgrad'da bir hastaneye kaldırıldı. Yanlışlıkla sanki ölmüş gibi Tuna nehrinin yakınına bir mezar taşı yerleştirildi. Üçüncü adam Narva yakınlarında kolunu kaybetti. Dördüncüsü bir radyo operatörü... Ama elbette kitapta kahramanların, annelerimizin ve kız kardeşlerimizin başarılarını ilk sıraya koydum. Savaş sonrası dönemde, hiçbirinde kurgu ya da sahte pathos olmayan kahramanlarım çalıştı, çalıştı, sevdi ve arkadaş oldu. Birisi sanatçı oldu. Evet, ancak yazar bu romandaki askeri temayla pek ilgilenmiyor. Bazı olaylar geçicidir, bazıları ise ne zaman başlayıp ne zaman bitecekleri belirsizdir; onları birdenbire reddedemezsiniz, hâlâ devam ediyorlar. Tıpkı Ukrayna'daki korkunç iç kargaşa gibi. ne yazık ki.